Titel: Hoe een voormalig gokverslaafde zijn ervaringen gebruikt om anderen te helpen
Introductie:
Na 23 jaar gokken is het eindelijk gelukt voor Feite Hofman om zijn gokverslaving te overwinnen. Dit succes heeft hij mede te danken aan de steun die hij vond bij lotgenoten via de stichting AGOG (Anonieme Gokkers Omgeving Gokkers). Na een aantal jaren besloot hij zijn ervaringen om te zetten in iets positiefs door middel van zijn eigen bedrijfje genaamd ‘Pas op gamen en gokken’. Dit artikel gaat in op hoe Hofman zijn persoonlijke verhaal deelt tijdens preventietrainingen voor kansspelaanbieders, gokbedrijven en casino’s.
Ontdekking van preventietrainingen:
Toen Hofman voor het eerst werd gevraagd om zijn verhaal te delen tijdens preventietrainingen, had hij geen idee dat dit soort trainingen überhaupt bestonden. Hij was al helemaal niet op de hoogte dat het persoonlijk relaas van een gokverslaafde een verplicht onderdeel was van deze trainingen. Ondanks dat hij destijds nog werkzaam was in het primair onderwijs, besloot hij de uitdaging aan te gaan. Hij werd betaald ingehuurd bij trainingen voor casinopersoneel, voornamelijk via Mondriaan verslavingszorg voor Fair Play casinopersoneel en later ook via Assissa-consultancy in Amsterdam.
Fascinatie voor trainingen:
Na het delen van zijn verhaal bleef Hofman vaak hangen bij de trainingen. Hij vond het fascinerend om face-to-face aanwezig te zijn bij de mensen waar hij vroeger zijn geld mee uitwisselde. De rollenspelen tijdens de trainingen en de strijd en worsteling van casinomedewerkers boeiden hem mateloos. Ook was hij onder de indruk van de trainers die vaak te maken hadden met weerstand van de deelnemers. Het ethisch dilemma tussen het streven naar omzet en het zorgen voor de veiligheid en welzijn van mensen was een uitdaging waar zij regelmatig mee te maken kregen.
Terugkeer naar het onderwijs:
Vanwege zijn verslaving had Hofman na het gymnasium geen universitaire opleiding kunnen afronden. Hij besloot terug te keren naar het HBO en begon met de PABO-opleiding. Hoewel dit voor hem persoonlijk een stap terug was, ontwikkelde hij hier wel de vaardigheden om les te geven en om te gaan met diverse groepen mensen. Hij durfde voorzichtig voor te stellen om zelf deze trainingen te gaan geven en kreeg uiteindelijk de kans dankzij Herbert Damoiseaux van Mondriaan verslavingszorg en Peter Vreuls van Fair-Play casino’s. Zij zagen zijn kwaliteiten en gaven hem de mogelijkheid om als trainer aan de slag te gaan.
De waarde van persoonlijke verhalen:
Het delen van persoonlijke verhalen over gokverslaving heeft een grote waarde. Het is echter belangrijk om deze verhalen op een waardenvrije manier over te brengen. Het wijzen met een vingertje en anderen als schuldige aanwijzen heeft geen zin. Hofman benadrukt dat het belangrijk is om het klein en bij jezelf te houden. Het besef dat je zelf verantwoordelijk bent voor het inzetten van geld en dat niemand je daartoe dwingt, is essentieel in het begrijpen van verslaving.
Conclusie:
Feite Hofman, een voormalig gokverslaafde, heeft zijn ervaringen gebruikt om anderen te helpen. Door zijn persoonlijke verhaal te delen tijdens preventietrainingen voor kansspelaanbieders, gokbedrijven en casino’s, hoopt hij bewustwording te creëren en gedragsverandering te stimuleren. Zijn succesvolle transformatie van gokverslaafde naar trainer toont aan dat persoonlijke verhalen een waardevol instrument kunnen zijn in het voorkomen en bestrijden van g
