Het reclameverbod voor online gokken is eindelijk een feit, na veel discussie en tegenstand. Maar wat betekent dit verbod nu eigenlijk? In dit artikel wil ik graag mijn gedachten en ideeën delen over dit onderwerp. Er zijn namelijk zoveel verschillende meningen, en de mijne is er slechts één van, hoewel het soms wel voelt alsof ik meerdere meningen heb.
Een veelgehoord argument tegen het reclameverbod is het zogenaamde kanalisatie-argument. Volgens tegenstanders, vaak gokbedrijven of affiliates, zullen alle online gokkers in Nederland nu ten prooi vallen aan het illegale gokaanbod. Daar is geen controle, worden prijzen niet uitgekeerd en is er geen sprake van zorgplicht. Het is een plek waar de maffia regeert en waar iedereen gevaar loopt. Daarom is het volgens hen belangrijk dat er reclame gemaakt kan worden voor legaal, veilig en eerlijk gokken.
Natuurlijk verdedigt het legale aanbod het illegale aanbod, om commerciële redenen. Het kanalisatie-argument klinkt immers een stuk prettiger.
Toen de online gokmarkt in Nederland openging, waren er negen vergunde aanbieders, waaronder twee staatsdeelnemingen. Dit betekende dat er een gereguleerde, veilige en open online gokmarkt was. Deze bedrijven maakten veel reclame, wat door de Nederlandse maatschappij als ’te veel’ werd ervaren. Er werden verschillende onderzoeken gedaan om te kijken welke bedrijven het meeste geld uitgaven aan reclame. De Nederlandse staatsdeelnemingen eindigden vaak hoog in deze lijstjes. In totaal werd er een enorm bedrag geïnvesteerd om gokkers naar het legale circuit te krijgen.
Maar was dit nu kanalisatie of werving? Werden nieuwe gokkers aangetrokken of werden actieve gokkers naar het legale aanbod geleid? Een van de doelstellingen van de legalisering was immers het bereiken van een zo hoog mogelijke kanalisatiegraad. Het vergroten van de groep gokkers stond niet in de doelstellingen. Naar mijn mening was de toon van de reclames soms anders dan wat er werd beweerd.
Als begeleider van anonieme gokkers zie ik wekelijks nieuwe aanmeldingen, vrijwel altijd van online gokkers. Deze mensen gokten overal, bij staatsdeelnemingen, vergunde online casino’s en niet-vergunde online casino’s. Het maakt voor ons niet uit waar ze gokten, wij zijn er om iedereen te helpen die problemen ervaart door gokken. Ook bij vergunde casino’s gaat het soms gruwelijk mis en lijkt de zorgplicht ver te zoeken. Uiteindelijk gaat het om de centen voor de gokkers, de gokbedrijven en de overheid.
Een gokverslaving aan ‘illegale casino’s’ bestaat niet, het is gewoon een gokverslaving. Voor veel gokverslaafden maakt het niet uit waar ze gokken, vergund of illegaal, ze zijn verslaafd en verliezen uiteindelijk toch. Het belangrijkste is dat de gokverslaafden zelf willen stoppen, en onze stichting biedt daar een manier voor: lotgenotencontact.
Feite Hofman, voormalig gokverslaafde en nu werkzaam als hulpverlener, zet zich in om mensen met een gokverslaving en hun omgeving te helpen. Hij is eigenaar van Pas op Gamen en Gokken en voorzitter van Anonieme Gokkers Omgeving Gokkers. Op CasinoNieuws.nl deelt hij regelmatig zijn gedachten en observaties over ontwikkelingen op de markt.
Bron afbeelding: Gaming in Holland.
